Introduction en français
Programaedje : |
Rezultats - Résultats - Results
baligand, baligandebaligand, -e (o.f.n.)• 1. vagabond(e) • 2. fainéant(e), qui aime flâner. fé l' ---, viker come on --- ki n' a ni feu ni leu, mener une vie de bohême; ci valet la toûne a ---; dj' a ene grande ---e di båshele ki n' fwait rén å manaedje. Waitîz a: baligander. Trové dins: baligand [E1,E21,E34,E165,E200,R5] / baligande [E1] baligandaedjebaligandaedje (o.n.)• 1. vagabondage, action de battre le pavé, promenade sans but, allées et venues. k' a-t i po on --- e l' veye? • 2. fainéantise, dissipation. tote si djournêye si passe a ---. Waitîz a: baligander. Trové dins: baligandèdje [E1,E21]; barigådèdje [E1,E34]; baligandadje [E200] baliganderbaligander (v.s.c.)• 1. vagabonder, battre le pavé, errer, aller et venir. nos avans baligandé tot avå Lidje, nous avons erré dans tous les coins de Liège. • 2. fainéanter. el plaece d' aler e scole ou d' ovrer, i baligande (ou baligandêye). • 3. tripoter. i baligandéve åtoû di s' tcherete, il tripotait à sa charrette (pour la réparer). Parintêye: balingandaedje, baligand. Trové dins: baligander [E1,E21,E34,E165,E200]; baligåder [E34]; barigåder [E1,E34]; baricâder [E2] |